FERRERO “BUGÜN BENİM GELECEK BENİM”

FERRERO “BUGÜN BENİM GELECEK BENİM” PROJESİ İLE 3.944  ÖĞRENCİYE ULAŞTI.... 

Ferrero Fındık’ın Değerli Tarım Programı kapsamında gençleri ve çocukları bilinçlendirmek  amacıyla Tüvana Okuma İstekli Çocuk Eğitim Vakfı (TOÇEV) ile birlikte  başlattığı “Bugün Benim, Gelecek Benim Projesi’nin ilk yılında 30 okulda 3.944 öğrenciye ulaşıldı. Düzce, Ordu, Giresun ve Trabzon’da çeşitli okullarda gerçekleşen projenin temel hedefi; bölgedeki çocuk ve gençlerin kişilik gelişimlerini güçlendirmek, geleceklerini şekillendirecek mesleki fırsatları yerinde anlatmak ve bölgeye katkı sağlamak.

TOÇEV, Ferrero Fındık ve Milli Eğitim Bakanlığı tarafından ortaklaşa gerçekleştirilen projenin ilk yıl değerlendirmesi için 12 Aralık 2018 tarihinde Ordu Anemon Otel’de bir basın toplantısı düzenlendi.  Toplantıya Ferrero Fındık Genel Müdürü Bamsı Akın, TOÇEV Yönetim Kurulu Üyesi Betül Mermertaş, Ferrero Kurumsal İletişim Direktörü Yasemin Taşkın katıldı.

Toplantıda konuşan Ferrero Fındık Genel Müdürü Bamsı Akın, “Ferrero Fındık olarak Değerli Tarım uygulamaları dahilinde pek çok sosyal proje yürütüyoruz. TOÇEV’le birlikte gerçekleştirdiğimiz “Bugün Benim Gelecek Benim Projesi” de bunların en önemlilerinden biri. Bu proje ile geleceğimiz olarak gördüğümüz çocuklara ve gençlere ulaşarak, gelişimlerine katkıda bulunmak ve kendi yaşadıkları bölgelerinde de bir gelecek olduğunu göstermek istiyoruz.  Henüz projenin başındayız. Önümüzdeki yıllarda artan bir ivme ile daha fazla gence ve çocuğa ulaşarak, ülkemizin geleceğine katkıda bulunmayı amaçlıyoruz” dedi.

TOÇEV Yönetim Kurulu Üyesi Betül Mermertaş ise, TOÇEV olarak “Okumak Her Çocuğun Hakkıdır” diyerek yola çıktık. Çocukların eşit koşullar içinde eğitim almalarını ve eşit haklara sahip olmalarını amaç edindik.

Bu sene 25. Yılımızı kutlayacağız ve bu senin Mottosunu “Çocuk işçiliği” konulu olarak seçmeyi tercih ettik. Tamda bu kapsamda 3944 öğrenciye ulaştığımız “Bugün Benim Gelecek Benim” projemiz bu yılın amacına uygun olarak ilerliyor. Projemiz içinde yaptığımız ölçümleme çalışmalarında çok güzel geri dönüş aldık ve bunları sizinle paylaşmak istedik. Yeni dönem çalışmalarımızda eğitim verdiğimiz okullara tekrar geri dönerek farklı ölçümleme çalışmaları ile projemize devam ediyor olacağız.

Çocuklarımızın proje kapsamında öğrendiklerinin ailesine ve ülkemize değerli katkılar sunacağını düşünüyorum.

Proje’nin ilk bölümü; 11-14 yaş arası çocukların, kendilerini tanımaları, hakları ve sınırlarını kavramalarını sağlayan, psikososyal atölye çalışmalarını içeriyor. Katılımcı çocuklar, aldıkları eğitim çerçevesinde, önce kendilerinin sonra da diğer çocukların ve arkadaşlarının, aynı haklara sahip olduğu konusunda bilinçleniyorlar. İkinci bölümdeyse, 15-17 yaş arasındaki gençlere, gerçekçi gelecek hedefleri belirlemeleri ve yeteneklerine uygun, doğru meslek seçimleri yapabilmeleri için destek olmak amaçlanıyor. Gençler aldıkları eğitimlerle, hem yaşadıkları bölgenin mevcut geçim kaynağı olan tarım ve hayvancılığın sürdürülebilirliği, hem de bu alanlarda profesyonel olarak çalışabilecekleri konusunda farkındalık kazanıyorlar.

Çocuk İşçiliği ile Mücadele Yılı olan 2018’de başlayan “Bugün Benim Gelecek Benim” projesi, bugüne dek, Düzce, Ordu, Giresun ve Trabzon’da 30 okulda faaliyet gösterdi ve yaklaşık 4.000 öğrenciye ulaştı. Bu öğrencilerden 11-14 yaş grubundakilerin, Duygusal Zeka ve Umutsuzluk Düzeyleri, 15-17 yaş grubundakilerinse gelecek hedefleri, bilimsel psikolojik ölçekler aracılığıyla tespit edildi. Projenin elde edilen veriler ışığında, önümüzdeki yıllarda da başarıyla sürdürülmesi planlanıyor.

Proje kapsamında yapılan saha çalışmaları sonucunda bu güne kadar 3.944 öğrenciye ulaşıldı.. Önümüzdeki 2018-2019 eğitim-öğretim döneminde daha fazla öğrenciye ulaşmak için çalışmalar devam ediyor.

İLK YIL PROJE ÖLÇÜMLEME SONUÇLARI

Projenin değerlendirilen verilerinde, ortaokul grubunda 6. ve 7. sınıf öğrencilerinden seçkisiz örneklem yöntemiyle belirlenen bir grup ile çalışma yürütülmüştür. Çalışmada sosyo-demografik bilgilerin yanı sıra katılımcıların duygusal zeka düzeyleri de ölçümlenmiştir. Projeye toplam 3.944 öğrenci katılmıştır. Ortaokul grubunda toplam 1.724 öğrenci projeye katılmıştır. Araştırmanın ortaokul örneklemini, proje için seçilen okullarda rastgele seçim yöntemiyle seçilen toplam 383 öğrenci oluşturmaktadır. Ölçek, katılımcılara eğitime başlamadan önce ve eğitim sonrasında olmak üzere aynı çocuklara 2 kez uygulanarak analiz edilmiştir. Bu bilgiler ışığında; projeye katılan öğrencilerin duygusal zekanın alt boyutlarında anlamlı bir artış saptanmıştır.

Öğrencilerin duygusal zeka son test düzeyi ön teste göre daha yüksek düzeydedir. Ölçeğin tüm alt boyutlarının; bireylerarası, bireyiçi, stres yönetimi, uyum, genel ruh hali ve olumlu etki olarak projeden sonra daha yüksek düzeyde olduğu tespit edilmiştir.

Yani; projeye katılan çocukların başkalarıyla ilişki kurması ve bu durumu uzun süre koruyabilmesi durumu, amaca giden yolda herhangi bir zorluk çıkması doğrultusunda ümitsizliğe düşmeyerek, başarısız olma ihtimalini düşünmeden ilerleyebilme durumu, başka insanların görüşlerine, yaşam biçimlerine, duygularına saygı gösterme yetisi ve çevrelerindeki insanlarla rahat bir şekilde iletişim kurabilme, tepkilerini, düşündüklerini akıllıca okuyabilme özelliklerinin eğitimden sonra artış gösterdiği saptanmıştır.

Projenin değerlendirilen verilerinde, lise grubunda 10. ve 11. sınıf öğrencilerinden seçkisiz örneklem yöntemi ile belirlenen bir grup ile çalışma yürütülmüştür. Çalışmada sosyo-demografik bilgilerin yanı sıra katılımcılara hedeflerine yönelik anket verilmiştir. Lise grubunda toplam 2.220 öğrenci projeye katılmıştır. Araştırmanın lise örneklemini, proje için seçilen okullarda rastgele seçim yöntemiyle seçilen toplam 450 öğrenci oluşturmaktadır. Anket eğitim sonrasında uygulanmış olup, çocukların proje sonrasındaki fikirlerini almaya yöneliktir. Projenin içeriğinde lise öğrencilerinin kendilerini 10 sene sonra nerede, nasıl, ne durumda ve ne işle uğraşıyor ya da uğraşmıyor olduğunu farketmelerini sağlayacak imgeleme çalışmasıyla(gözünde canlandırma), gelecek hayallerini kurmaları istenip, onlardan bu hayallere gidebilmeleri için nelere ihtiyaçlarının olduğunu ve hedefine ulaşmayı engelleyen nelerin olduğunu farketmeleri sağlanmıştır.

Bu bilgiler dahilinde yapılan hedeflere yönelik anketin durum analizi sonuçlarında;

Katılımcıların,

 “Gelecek hakkında planların var mı?” sorusunda proje sonrasında verilen anket sonucuna göre öğrencilerin %67,6’sının gelecek hakkında planlarının olduğu söylenebilir.

“Tarım sektöründe profesyonel çalışmak gelecek planların arasında var mı?” sorusuna öğrencilerin %72,4’ü tarım sektöründe profesyonel çalışmayı planları arasına koymazken, %24’ü planlarının arasında olabileceğini belirtmiştir.

“Meslek seçimini yaparken ailenin yönlendirmesi kararını ne derecede etkiliyor?” sorusuna öğrencilerin %53,8’i etkiliyor ailesinin yönlendirmesinin etkilediğini, %35,6’sı etkilemediğini ve %10,7’si de tamamen belirleyici rol oynuyor yanıtını vermiştir.

“Proje yararlı oldu mu?” sorusuna öğrenciler uygulanan bu projenin oldukça yararlı olduğunu belirtmektedir. Öğrencilerin %55,3’ü projenin çok yararlı olduğunu, %40,9’u olumlu etkileri olduğunu ve %3,8’i yararlı olmadığını belirtmiştir.

“Yaşamakta olduğunuz şehirde gelecekte de yaşamayı-çalışmayı düşünüyor musunuz?” sorusuna öğrencilerin %39,8’i yaşamakta oldukları şehre dönmeyi planları arasına almazken, %38,7’si planları arasında olabileceğini ve %21,6’sı da planları arasında yer aldığını belirtmiştir.

Öğrencilerin Sorulara Olan Eğiliminin İllere Göre Farklılığı

Düzce ilinde yaşayan öğrencilerin gelecekte tarım sektöründe çalışma planları Trabzon ve Ordu/Giresun illerinde yaşayan öğrencilerden anlamlı derece daha yüksektir. Meslek seçimi yaparken ailelerin yönlendirmesi Düzce ilinde yaşayan öğrencileri diğer illerdeki öğrencilere göre daha az etkilerken Trabzon ve Ordu/Giresun illerinde yaşayan öğrenciler daha fazla etkilenmektedir.

Sorulara Olan Eğilimin İl/Cinsiyet Dağılımı

Sorulara olan eğilimin öğrencilerin cinsiyetine göre farklılığı incelendiğinde;

Gelecekte tarım sektöründe çalışma planları erkeklerde kızlara göre daha yüksek düzeydedir. Meslek seçimi yaparken ailenin yönlendirmesi kız öğrencilerde erkek öğrencilere göre daha yüksek düzeydedir.

Sorulara verilen yanıtların illere göre dağılımına bakıldığında;

Gelecek hakkındaki planlar tüm illerdeki kız ve erkek öğrencilerde yakın düzeydedir. Tarım sektöründe çalışma düşünceleri Düzce ilindeki erkek öğrencilerde diğer öğrencilere göre daha yüksek düzeydedir. Meslek seçiminde aile yönlendirmesi Trabzon ilindeki kız öğrencilerin kararını diğer öğrencilere göre daha fazla etkilemektedir. Trabzon ilindeki erkek öğrenciler bulunduğu şehirde yaşamayı-çalışmayı diğer öğrencilerden daha fazla düşünürken Düzce ve Ordu/Giresun illerindeki kız öğrenciler bulunduğu şehirde yaşamayı-çalışmayı diğer öğrencilere göre daha az düşünmektedir. 

Sorulara Olan Eğilimin İl/Yaş Dağılımı

Meslek seçimi yaparken ailelerin yönlendirmesi Trabzon ilindeki 16 yaşındaki öğrencileri, diğer öğrencilere göre daha fazla etkilemektedir.. Trabzon ilinde yaşayan 16 yaşındaki öğrenciler bulunduğu şehirde gelecekte de yaşamayı/çalışmayı diğer öğrencilere göre daha fazla düşünmektedir.

Öğrencilerin Sorulara Olan Eğiliminin Anne Eğitim Durumuna Göre Farklılığı

Sorulara olan eğilimin öğrencilerin anne eğitim durumuna göre farklılığı incelendiğinde “Yaşamakta olduğunuz şehirde gelecekte de yaşamayı-çalışmayı düşünüyor musunuz?” sorusuna verilen yanıtlara göre öğrencilerin annesinin eğitim düzeyi yükseldikçe öğrencilerin bulunduğu şehirde yaşama-çalışma düşüncesi azalmaktadır. Annesi okul eğitimi almamış öğrencilerin bulunduğu şehirde gelecekte yaşama-çalışma düşüncesi diğer öğrencilere göre daha yüksek düzeyde iken yüksek lisans eğitimi alan anne çocuklarında bu düşünce daha düşük düzeydedir. Diğer sorulara verilen yanıtlar anne eğitim durumuna göre anlamlı farklılık göstermemiştir.

Öğrencilerin Sorulara Olan Eğiliminin Baba Eğitim Durumuna Göre Farklılığı

Sorulara olan eğilimin öğrencilerin baba eğitim durumuna göre farklılığı incelendiğinde “Yaşamakta olduğunuz şehirde gelecekte de yaşamayı-çalışmayı düşünüyor musunuz?” sorusuna verilen yanıtlarda da, anne eğitim durumunda olduğu gibi babanın eğitim durumu arttıkça öğrencinin bulunduğu şehirde gelecekte yaşama-çalışma düşüncesi azalmaktadır.

Diğer sorulara verilen yanıtlar baba eğitim durumuna göre anlamlı farklılık göstermemektedir